Έκλεισα αισίως μία εβδομάδα στην Αγγλία. Μπορώ να πω ότι προσαρμόζομαι σιγά σιγά στον νέο τρόπο ζωής και στην αγγλική κουλτούρα, όσο μπορώ και κυρίως όσο θέλω.
Η πρώτη βδομάδα στη δουλειά ήταν κυρίως βδομάδα προσαρμογής, αν και μου έδωσαν 4 project, εύκολα είναι η αλήθεια, να τρέξω τα οποία τα έβγαλα εις πέρας με επιτυχία. Στο γραφείο όλοι περιμένουν να δουλεύεις και αν δεν υπάρχει κάτι να κάνεις τότε πρέπει να βρεις να κάνεις κάτι. Γενικά δεν είναι δύσκολο να βρεις κάτι να ασχολείσαι μιας και ψάχνεις για τρόπους να βγαίνει πιο γρήγορα η δουλειά για όταν θα έχεις δουλειά. Όλοι περιμένουν από εσένα να έχεις 1-2 προτάσεις που θα αυξήσουν την παραγωγικότητα και η αλήθεια είναι ότι τις έχω αλλά θα περιμένω λίγο ακόμα μέχρι να τις πω. Αυτό που τηρείται απαράβατα είναι το lunch break. Στις 1 όλοι τρώνε και αν δεις από το παράθυρο κάτω στην παραγωγή έχουν εξαφανιστεί όλοι μέχρι τις 1:30. Τις υπόλοιπες ώρες ο κάθε ένας είναι συγκεντρωμένος στη δουλειά του αν και κάθε 2 με 3 ώρες γίνεται ένα μικρό διάλειμμα πεντάλεπτο για κανένα αστείο. Γενικά οι Άγγλοι έχουν χιούμορ αλλά αν δεν σου αρέσουν οι monty python, ο Benny Hill ή σειρές όπως το IT Crowd και το Black Αdder μην περιμένεις ότι θα γελάσεις.
Σε πιο pressing matters τώρα, όταν έρθεις στην Αγγλία για μόνιμα πρέπει να βγάλεις social security number το συντομότερο δυνατό. Αυτό γίνεται μέσω μιας μίνι συνέντευξης όπου στην ουσία θέλουν να δουν ότι όντως είσαι εσύ. Την συνέντευξη την κανονίζεις τηλεφωνικά (πληροφορίες εδώ: Direct Gov ) και μπορεί να πάρει καιρό, έως και ένα μήνα. Εγώ ήμουν τυχερός και έχω συνέντευξη στις 7 του Σεπτέμβρη. Από το τηλέφωνο ζητάνε κάποια στοιχεία όπως το αν έχεις κάποια αναπηρία ή αν έχεις έρθει μόνος σου στην Αγγλία, από ποια χώρα ήρθες και το πιο "σημαντικό" το γιατί θέλεις social security number. Τώρα εγώ που μένω στο Colchester και δεν υπάρχει τέτοιο γραφείο εδώ μου έκλεισαν ραντεβού στο Chelmsford, 40 λεπτά με το τραίνο, αλλά αν είστε στο Λονδίνο ή άλλη μεγάλη πόλη όπως το Manchester δεν νομίζω να σας στείλουν αλλού. Καλό θα είναι να έχετε μαζί σας όσο πιο πολλά έγγραφα που να αποδεικνύουν την ταυτότητά σας όπως ταυτότητα (obviously), διαβατήριο, δίπλωμα οδήγησης, πιστοποιητικό γέννησης κλπ. Περισσότερα για αυτό στις 8 του Σεπτέμβρη.
Σας είχα πει ότι είχα πάει στην τράπεζα και έβγαλα λογαριασμό. Λοιπόν μέσα στην εβδομάδα μου ήρθαν με το ταχυδρομείο η κάρτα αναλήψεων που είναι και χρεωστική, το PIN με άλλο φάκελο την αμέσως επόμενη μέρα καθώς και μπλοκ επιταγών (!!!!) το οποίο μου εξήγησαν χρεάζεται για ορισμένους λογαριασμούς.
Σήμερα θα πάω να πάρω και αγγλικό αριθμό από την 3 (έτσι λέγεται η εταιρεία) ή από την Ο2, όπου έχουν πραγματικά πάρα πολλά προγράμματα. Συμφέρει πρόγραμμα με all you can eat data, που δεν έχει μαλακίες όπως πολιτική ορθής χρήσης 50 GB το μήνα όπως στην Ελλάδα, αν έχεις smartphone γιατί του βάζεις skype και μιλάς με όλους όσους έχουν skype τσάμπα.
Για κάτι που ρωτούν πολοί είναι ο καιρός. Όχι δεν βρέχει συνέχεια αλλά βρέχει συχνά. Για αυτό και η Αγγλία είναι καταπράσινη. Επίσης κάτι περίεργο την Πέμπτη που πήγαινα στη δουλειά είχε ήλιο, ίδρωνα αλλά κρύωνα ταυτόχρονα, ότι πρέπει για να αρπάξεις κρύωμα. Τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές στο απέναντι τετράγωνο βλέπω βρέχει και τα δέντρα κουνιούνται από τον αέρα αλλά εδώ έχει ήλιο (!!!!).
Κάτι που θα σας φανεί πολύ περίεργο εδώ είναι τα σπίτια και το πως είναι φτιαγμένα, ειδικά αν δείτε κάποιο γιαπί. Επειδή δεν έχουν σεισμούς ούτε τυφώνες φτιάχνουν σπίτια με σκελετό από μπετό και 5-6 σίδερα για οπλισμό το πολύ, αλλα οι τοίχοι είναι κυρίως ξύλο, τσιμεντοσανίδα ή και γυψοσανίδα. Σε πολυκατοικία που μένει φίλος είδα και το κορυφαίο, μπαλκόνι- μεταλλική κατασκευή με διάτρητο μεταλλικό πάτωμα(!!!).
Σε πιο παλιές κατασκευές υπάρχουν και άλλα πολλά ευτράπελα όπως στραβά πατώματα και άλλα. Επίσης τα σπίτια εδώ δεν έχουν κατσαρίδες αλλά πολλές μα πάρα πολλές αράχνες.
Και πάμε ίσως στο πιο περίεργο κομμάτι της Αγγλίας που είναι οι Άγγλοι. Γενικά είναι καλοί σαν άνθρωποι αλλά έχουν κάποιες συνήθειες που θα σου φαίνονται περίεργες. Πρώτα απ'όλα δεν χρειάζεται να ξέρουν το όνομά σου. Την πρώτη μέρα που πήγα στη δουλειά έλειπε ένας συνάδελφος τον οποίο είδα την επόμενη μέρα. Δεν έχουμε γνωριστεί ακόμα, δεν ξέρω το όνομά του ούτε αυτός το δικό μου αλλά αυτό δεν μας εμποδίζει από να κάνουμε πλάκα στα διαλείμματα. Επίσης είναι πάρα πολύ ευαίσθητοι στο θέμα των διακρίσεων. Δεν πρόκειται να σου αρνηθούν δουλειά επειδή έχεις σκουλαρίκι ή τατουάζ, μπορεί να στραβώσουν βέβαια, και με το δίκιο τους, αν πας για συνέντευξη με σακάκι και στη δουλειά σκάσεις μετά με δερμάτινο, σκισμένο παντελόνι και σκουλαρίκι στη μύτη. Ένας από τους μηχανικούς της εταιρείας που πάει και σε site έχει τατουάζ στο χέρι αλλά δεν τρέχει κάστανο.
Τέλος εδώ με το θέμα καφέ θα μαρτυρίσετε. Ευτυχώς στη δουλειά είναι εκπαιδευμένοι στο να πίνουν φραπέ ( a cold one τον λένε) μιας και υπάρχει ήδη Έλληνας στην εταιρεία, αλλά οι πιο πολοί πίνουν τσάι και ζεστό καφέ ακόμα και όταν έχει ζέστη. Πιστεύω ότι αν κάνω ποτέ επιχειρηματική κίνηση εδώ θα είναι μια φοιτητική καφετέρεια σε ελληνικό στυλ.
Αυτά προς το παρόν. Περισσότερα την Τρίτη μιας και εδώ είναι τριήμερο (bank holiday).
Η πρώτη βδομάδα στη δουλειά ήταν κυρίως βδομάδα προσαρμογής, αν και μου έδωσαν 4 project, εύκολα είναι η αλήθεια, να τρέξω τα οποία τα έβγαλα εις πέρας με επιτυχία. Στο γραφείο όλοι περιμένουν να δουλεύεις και αν δεν υπάρχει κάτι να κάνεις τότε πρέπει να βρεις να κάνεις κάτι. Γενικά δεν είναι δύσκολο να βρεις κάτι να ασχολείσαι μιας και ψάχνεις για τρόπους να βγαίνει πιο γρήγορα η δουλειά για όταν θα έχεις δουλειά. Όλοι περιμένουν από εσένα να έχεις 1-2 προτάσεις που θα αυξήσουν την παραγωγικότητα και η αλήθεια είναι ότι τις έχω αλλά θα περιμένω λίγο ακόμα μέχρι να τις πω. Αυτό που τηρείται απαράβατα είναι το lunch break. Στις 1 όλοι τρώνε και αν δεις από το παράθυρο κάτω στην παραγωγή έχουν εξαφανιστεί όλοι μέχρι τις 1:30. Τις υπόλοιπες ώρες ο κάθε ένας είναι συγκεντρωμένος στη δουλειά του αν και κάθε 2 με 3 ώρες γίνεται ένα μικρό διάλειμμα πεντάλεπτο για κανένα αστείο. Γενικά οι Άγγλοι έχουν χιούμορ αλλά αν δεν σου αρέσουν οι monty python, ο Benny Hill ή σειρές όπως το IT Crowd και το Black Αdder μην περιμένεις ότι θα γελάσεις.
Σε πιο pressing matters τώρα, όταν έρθεις στην Αγγλία για μόνιμα πρέπει να βγάλεις social security number το συντομότερο δυνατό. Αυτό γίνεται μέσω μιας μίνι συνέντευξης όπου στην ουσία θέλουν να δουν ότι όντως είσαι εσύ. Την συνέντευξη την κανονίζεις τηλεφωνικά (πληροφορίες εδώ: Direct Gov ) και μπορεί να πάρει καιρό, έως και ένα μήνα. Εγώ ήμουν τυχερός και έχω συνέντευξη στις 7 του Σεπτέμβρη. Από το τηλέφωνο ζητάνε κάποια στοιχεία όπως το αν έχεις κάποια αναπηρία ή αν έχεις έρθει μόνος σου στην Αγγλία, από ποια χώρα ήρθες και το πιο "σημαντικό" το γιατί θέλεις social security number. Τώρα εγώ που μένω στο Colchester και δεν υπάρχει τέτοιο γραφείο εδώ μου έκλεισαν ραντεβού στο Chelmsford, 40 λεπτά με το τραίνο, αλλά αν είστε στο Λονδίνο ή άλλη μεγάλη πόλη όπως το Manchester δεν νομίζω να σας στείλουν αλλού. Καλό θα είναι να έχετε μαζί σας όσο πιο πολλά έγγραφα που να αποδεικνύουν την ταυτότητά σας όπως ταυτότητα (obviously), διαβατήριο, δίπλωμα οδήγησης, πιστοποιητικό γέννησης κλπ. Περισσότερα για αυτό στις 8 του Σεπτέμβρη.
Σας είχα πει ότι είχα πάει στην τράπεζα και έβγαλα λογαριασμό. Λοιπόν μέσα στην εβδομάδα μου ήρθαν με το ταχυδρομείο η κάρτα αναλήψεων που είναι και χρεωστική, το PIN με άλλο φάκελο την αμέσως επόμενη μέρα καθώς και μπλοκ επιταγών (!!!!) το οποίο μου εξήγησαν χρεάζεται για ορισμένους λογαριασμούς.
Σήμερα θα πάω να πάρω και αγγλικό αριθμό από την 3 (έτσι λέγεται η εταιρεία) ή από την Ο2, όπου έχουν πραγματικά πάρα πολλά προγράμματα. Συμφέρει πρόγραμμα με all you can eat data, που δεν έχει μαλακίες όπως πολιτική ορθής χρήσης 50 GB το μήνα όπως στην Ελλάδα, αν έχεις smartphone γιατί του βάζεις skype και μιλάς με όλους όσους έχουν skype τσάμπα.
Για κάτι που ρωτούν πολοί είναι ο καιρός. Όχι δεν βρέχει συνέχεια αλλά βρέχει συχνά. Για αυτό και η Αγγλία είναι καταπράσινη. Επίσης κάτι περίεργο την Πέμπτη που πήγαινα στη δουλειά είχε ήλιο, ίδρωνα αλλά κρύωνα ταυτόχρονα, ότι πρέπει για να αρπάξεις κρύωμα. Τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές στο απέναντι τετράγωνο βλέπω βρέχει και τα δέντρα κουνιούνται από τον αέρα αλλά εδώ έχει ήλιο (!!!!).
Κάτι που θα σας φανεί πολύ περίεργο εδώ είναι τα σπίτια και το πως είναι φτιαγμένα, ειδικά αν δείτε κάποιο γιαπί. Επειδή δεν έχουν σεισμούς ούτε τυφώνες φτιάχνουν σπίτια με σκελετό από μπετό και 5-6 σίδερα για οπλισμό το πολύ, αλλα οι τοίχοι είναι κυρίως ξύλο, τσιμεντοσανίδα ή και γυψοσανίδα. Σε πολυκατοικία που μένει φίλος είδα και το κορυφαίο, μπαλκόνι- μεταλλική κατασκευή με διάτρητο μεταλλικό πάτωμα(!!!).
Και πάμε ίσως στο πιο περίεργο κομμάτι της Αγγλίας που είναι οι Άγγλοι. Γενικά είναι καλοί σαν άνθρωποι αλλά έχουν κάποιες συνήθειες που θα σου φαίνονται περίεργες. Πρώτα απ'όλα δεν χρειάζεται να ξέρουν το όνομά σου. Την πρώτη μέρα που πήγα στη δουλειά έλειπε ένας συνάδελφος τον οποίο είδα την επόμενη μέρα. Δεν έχουμε γνωριστεί ακόμα, δεν ξέρω το όνομά του ούτε αυτός το δικό μου αλλά αυτό δεν μας εμποδίζει από να κάνουμε πλάκα στα διαλείμματα. Επίσης είναι πάρα πολύ ευαίσθητοι στο θέμα των διακρίσεων. Δεν πρόκειται να σου αρνηθούν δουλειά επειδή έχεις σκουλαρίκι ή τατουάζ, μπορεί να στραβώσουν βέβαια, και με το δίκιο τους, αν πας για συνέντευξη με σακάκι και στη δουλειά σκάσεις μετά με δερμάτινο, σκισμένο παντελόνι και σκουλαρίκι στη μύτη. Ένας από τους μηχανικούς της εταιρείας που πάει και σε site έχει τατουάζ στο χέρι αλλά δεν τρέχει κάστανο.
Τέλος εδώ με το θέμα καφέ θα μαρτυρίσετε. Ευτυχώς στη δουλειά είναι εκπαιδευμένοι στο να πίνουν φραπέ ( a cold one τον λένε) μιας και υπάρχει ήδη Έλληνας στην εταιρεία, αλλά οι πιο πολοί πίνουν τσάι και ζεστό καφέ ακόμα και όταν έχει ζέστη. Πιστεύω ότι αν κάνω ποτέ επιχειρηματική κίνηση εδώ θα είναι μια φοιτητική καφετέρεια σε ελληνικό στυλ.
Αυτά προς το παρόν. Περισσότερα την Τρίτη μιας και εδώ είναι τριήμερο (bank holiday).
Προσωπικά αυτό που μου είχε κάνει φοβερή εντύπωση όταν είχα πρωτοξεκινήσει στη δουλειά ήταν το γεγονός πως δεν μιλάνε σχεδόν σε κανέναν με το επίθετο. Με το μικρό σε φωνάζουν όλοι, ακόμη κι αν μανατζάρεις ολόκληρη εταιρεία! Έτσι νιώθεις ακόμη περισσότερο πως είσαι ίσος με όλους τους συναδέλφους και συνεργάτες σου.
ΑπάντησηΔιαγραφή